Ondertussen bezoek ik jou anderhalf jaar, op heel regelmatige basis. Sinds enkele weken stel ik zelf vast hoe je me hebt doen groeien. Je hebt me vanuit de donkere , enge hoek van de kamer laten komen. Niet bruusk, maar op een zachte, kordate manier. We zoeken samen nog steeds naar inzichten, naar manieren om te durven blijven kijken naar de wereld en vooral naar mezelf. Tegelijk voel ik hoeveel vertrouwen je in mij hebt, soms meer dan dat ik in mezelf heb.
Ondertussen zijn de scherpe kantjes er af. Van ” niet meer mogen drinken” ben ik geĆ«volueerd naar ” niet meer willen drinken”. En toch kom ik nog steeds graag naar jou. Omdat onze gesprekken zo waardevol zijn, van betekenis zijn.
Je hebt me mijn leven teruggegeven, en dat is onbetaalbaar.